Перевод: с польского на английский

с английского на польский

spada na kogoś

См. также в других словарях:

  • spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

  • odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… …   Słownik języka polskiego

  • klątwa — ż IV, CMs. klątwawie; lm D. klątw 1. «wyłączenie kogoś ze społeczności kościelnej; ekskomunika; ogólnie: przeklęcie, wyklęcie kogoś» Klątwa kościelna, papieska. Obłożyć kogoś klątwą. Rzucić na kogoś klątwę. Zdjąć z kogoś klątwę. Zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

  • karb — 1. Brać, wziąć kogoś w karby, w kluby, w ryzy «poddać kogoś dyscyplinie»: Później Tadzio na szczęście został wzięty w karby przez żonę. H. Malewska, Apokryf. Raz wzmocniwszy siły, mógł król później wziąć w ryzy i ziemiaństwo także. P. Jasienica,… …   Słownik frazeologiczny

  • kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

  • obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… …   Słownik języka polskiego

  • hańba — ż IV, CMs. hańbabie zwykle blm «wielki wstyd, ujma, niesława, sromota» Niezatarta, wieczna hańba. Piętno hańby. Ocalić od hańby. Okryć kogoś hańbą. Przynosić komuś hańbę. Ściągnąć na kogoś hańbę. Zmazać, zmyć hańbę krwią …   Słownik języka polskiego

  • wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… …   Słownik języka polskiego

  • idzie [poszło] na karb — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}idzie [poszło] na karb {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} odpowiedzialność za coś spada na kogoś, na coś; ktoś (coś) jest czemuś winny, jest za coś odpowiedzialny; wina za coś została zrzucona na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»